കുറുമാന്‍ - പെരിയോന്‍ ആബ്സന്റാ
| URL:http://rageshkurman.blogspot.com/2006/06/blog-post.html | Published: 6/3/2006 3:27 PM |
| Author: കുറുമാന്‍ |
ഹലോ, ഡാ ഇത്‌ ഞാനാ , ആദികുറുമാന്‍
ചേട്ടന്‍ പറയ്‌.
അതേ, ഞാന്‍ അടുത്ത ആഴ്ച നാട്ടിലേക്കു പോകുന്നുണ്ട്‌. കൂടെ ഒരു അഞ്ചെട്ടു സായിപ്പും, ആറേഴു മദാമ്മാസും ഉണ്ട്‌. ഗോഡ്സ്‌ ഓണ്‍ കണ്ട്രി അവര്‍ക്ക്‌ കാണണമത്രെ.
അപ്പോള്‍, ചുരുക്കം പറഞ്ഞാല്‍ ചേട്ടന്‍ അവരെ തലയാക്കി, ഓസ്സിനു നാട്ടില്‍ പോകുന്നൂന്ന് പറയ്‌.
അതത്ര തന്നെ. പിന്നെ പറ്റിയാല്‍ നീ വാ. മദ്യകുറുമാനും, ഡൊമിനിയും എല്ലാം നാട്ടിലുണ്ടല്ലോ. നമുക്കൊന്നടിച്ചു പൊളിക്കാം. എല്ലാ സ്ഥലത്തും കറങ്ങുകയും ചെയ്യാം.
അതിന്‌ ഞാന്‍ നാട്ടില്‍ പോയി വന്നിട്ട്‌ ആറുമാസം പോലും ആയില്ലല്ലോ?
അതൊന്നും സാരല്ല്യ. നീയാരാ മൊതല്‌? ഒന്നു ട്രൈ ചെയ്ത്‌ നോക്ക്‌.
ശരി നോക്കാം. എന്നാ പിന്നെ ബൈ ബൈ.
ആദി കുറുമാന്‍, വിഷം തലക്കകത്ത്‌ കുത്തിവച്ച ആ നിമിഷം മുതല്‍ എങ്ങിനെ നാട്ടില്‍ പോകണം എന്നു മാത്രമായി എന്റെ ചിന്ത.
വിഷയം കുറുമിയെ അറിയിച്ചാല്‍, കുറുമി ഇടങ്കോലിടും എന്നതിന്‌ സംശയം ബില്ക്കുല്‍ നഹി.
എങ്ങനെ സൂത്രത്തില്‍ ലീവൊപ്പിച്ച്‌ നാട്ടിലേക്ക്‌ പോകാം എന്ന് ഞാന്‍ തലപുകഞ്ഞാലോചിച്ചു. തല പുകഞ്ഞു പുകഞ്ഞു ചാരമായതു മിച്ചം.
സഹായത്തിനായി ഞാന്‍ ഗൂഗ്ളി നോക്കി, നോ രക്ഷ. വിക്കി നോക്കി. വിക്കി വിക്കി കൊഞ്ഞപ്പു വന്നതല്ലാതെ ആശയം വന്തതേയില്ലൈ.
ആദ്യമായ്‌, വിദുരരോടോ, ചാണക്യനോടോ, ശകുനിയോടോ ചോദിക്കൂ എന്ന ഒരു ബ്ലോഗില്ലാത്തതിന്റെ വിഷമം ഞാന്‍ അനുഭവിച്ചറിഞ്ഞു.
ദിവസങ്ങള്‍ രണ്ടുമൂന്നെണ്ണം കൊഴിഞ്ഞു വീണു ചിന്നി ചിതറി. എന്റെ തലയിലെ മുടികള്‍ പിന്നേയും കൊഴിഞ്ഞു വീണു.
നാട്ടിലേക്ക്‌ പോക്കും, സായിപ്പ്‌, മദാമ്മമാരുമൊത്തുള്ള കറക്കവും ഒരു നടക്കാത്ത സ്വപ്നമാകും എന്ന് ഞാന്‍ ഉറപ്പിച്ചതിന്റെ പിറ്റേ ദിവസം രാവിലെ ഞാന്‍ ഉണര്‍ന്നപ്പോള്‍, മൂട്ടില്‍ ഭയങ്കര വേദന. നടക്കുവാന്‍ ഭയങ്കര പ്രയാസം.
ഒരു ദിവസം കഴിഞ്ഞു, രണ്ടു ദിവസം കഴിഞ്ഞു, വേദന കൂടി കൂടി എനിക്ക്‌ നടക്കുവാന്‍ തന്നെ പറ്റാതായി. മൂത്രം നിറഞ്ഞിട്ടും പാമ്പേഴ്സ്‌ മാറ്റാത്ത പത്ത്‌ മാസക്കാരി കുട്ടിയെ പോലെ ഞാന്‍, വേച്ചു വേച്ചു നടന്നു.
വേദന അസഹ്യമായിരുന്നെങ്കിലും, ഉള്ളിന്റെ ഉള്ളില്‍ ഞാന്‍ സന്തോഷിക്കുകയായിരുന്നു. മൂട്ടില്‍ കുരു ഒരു നാട്ടില്‍പോക്കാക്കി മാറ്റാം എന്ന നിഗൂഡ പദ്ധതി എന്റെ ഉള്ളില്‍ ഉരുതിരിഞ്ഞതുതന്നെ ആ സന്തോഷത്തിന്റെ ഹേതു.
അന്ന് രാത്രി, വേദന അസഹ്യമായ നേരത്ത്‌ , ഇരിക്കുകയും, നില്ക്കുകയും, കിടക്കുകയും ചെയ്യാത്ത ഒരു പൊസിഷനില്‍ ആസനം ബാലന്‍സ്‌ ചെയ്ത്‌ വണ്ടിയോടിച്ച്‌ ഞാന്‍ റാഷീദ്‌ ഹോസ്പിറ്റലില്‍ പോയി.
എമര്‍ജന്‍സിയില്‍ കയറി ഒരുപത്തു മിനിട്ടിന്നകം തന്നെ ഒരു കാപ്പിരി ഡോക്ടര്‍ (നമ്മുടേ അരവിന്ദന്റെ നാട്ടുകാരന്‍) സ്റ്റെതസ്ക്കോപ്പ്‌ കയ്യിലിട്ട്‌ കാലപാശം ചുറ്റുന്നതുപോലെ കറക്കി കറക്കി എന്റെ അരികിലേക്ക്‌ വന്നു.
അസലാമു അലൈക്കും.
വാ അലൈക്കുമുസലാം.
വാട്‌ ഈസ്‌ ദ ബ്രോബ്ലം?
പെയിന്‍ ഇന്‍ ദ ആസ്‌ ഡോക്ടര്‍.
ഔട്‌ സൈദ്‌ ഓര്‍ ഇന്‍ സൈദ്‌?
ഇന്‍ സൈഡ്‌ ഡോക്ക്ടര്
ഓകെ, നോ ബ്രോബ്ലം. റിമൂവ്‌ യുവര്‍ പാന്റ്‌ ആന്റ്‌ അണ്ടര്‍വെയര്‍ (ഇന്‍ കേസ്‌ ഇഫ്‌ യു യൂസ്‌ ഇറ്റ്‌) ആന്റ്‌ ലേ ഡൌണ്‍ ഹിയര്‍.
നവ വധുവിനേ പോലെ ഞാന്‍ നാണിച്ചു മുഖം കുനിച്ചു.
കം ഓണ്‍ ലേ ഡൌണ്‍ ഹിയര്‍. കാപ്പിരി അട്ടഹസിച്ചു.
ദൈവമേ, എന്റെ ചാരിത്ര്യം എങ്ങാനും ഈ കശ്മലന്‍ കവര്‍ന്നെടുക്കുമോ എന്ന് ശങ്കിച്ചു ശങ്കിച്ചു കൊട്ടാരത്തില്‍ ശങ്കുണ്ണിയാകുവാന്‍ സമയമില്ലാതിരുന്നതിനാല്‍, പാന്റ്‌, വി ഐ പി ഫ്രഞ്ചി (ഓട്ടയൊന്നും ഇല്ലാത്തത്‌ ധരിക്കാന്‍ തോന്നിയത്‌ ഭാഗ്യം. അല്ലെങ്കില്‍ മാനം കപ്പലിലും, ബീമാനത്തിലും കയറിയേനെ) തുടങ്ങിയ ഐറ്റംസ്‌ ഊരി മാറ്റി, അമേരിക്കന്‍ സൈന്യത്തിന്റെ കയ്യില്‍ കിട്ടിയ ഇറാക്കി ഫൌജിയെപോലെ, ടേബിളില്‍ സാഷ്ടാംഗ പ്രണാമം പൊസിഷനില്‍ കിടന്നു.
പിന്നിലെന്താണു സംഭവിക്കുക എന്നറിയാതെ, അതിലേറെ അടുത്ത നിമിഷത്തിലെന്തും സംഭവിക്കാം എന്ന തിരിച്ചറിവോടെ അതിവേഗം മിടിക്കുന്ന ഹൃദയവുമായി കിടന്നിരുന്ന ഞാന്‍ ഒറ്റ അലറല്‍......അയ്യോ. എന്റെ കിളി പറന്നു പറന്നു പോയി.
മൂട്ടിലെന്തോ കേറിയന്നുറപ്പ്‌. എന്താണെന്നുള്ള ആശങ്ക! തലയ്ക്കാകെ ഒരു മന്ദത. മരവിപ്പ്‌. ദൈവമേ, പത്തുമുപ്പതു വര്‍ഷം കാത്തു സൂക്ഷിച്ച ചാരിത്ര്യം കാപ്പിരിയെങ്ങാന്‍ കവര്‍ന്നെടുത്തോ?
ഹാവൂ, കയറ്റിയ സാധനം അതെന്തായാലും ശരി, കാപ്പിരി ഊരി മാറ്റി.
ഓകെ, ചെക്കിംഗ്‌ ഫിനിഷ്ഡ്‌. വെയര്‍ യുവര്‍ ക്ലോത്സ്‌ നൌ.
എഴുന്നേറ്റതും, എന്താണ്‌ എന്റെ മൂട്ടില്‍ കയറിയതെന്നറിയാന്‍ ഞാന്‍ ആകാംഷയോടെ കാപ്പിരിയെ നോക്കി.
കാപ്പിരിക്കു കാര്യം മനസ്സിലായി. കയ്യിലിരുന്ന പെന്‍ ടോര്‍ച്ചിന്റെ വലുപ്പത്തിലുള്ള ലെന്‍സ്‌ പിടിപ്പിച്ച ഒരു കുഴലയാള്‍ കാണിച്ചു തന്നു. പിന്നെ പറഞ്ഞു, ഡോണ്ട്‌ വറി. ഐ പുട്‌ ദിസ്‌ ഇന്‍സൈദ്‌.
ഹാവൂ........ആശ്വാസം. ചാരിത്ര്യം രക്ഷപെട്ടുവല്ലോ.
പാന്റിട്ടു വന്ന എന്നോട്‌ ഡോക്ക്ടര് വിവരിച്ചു.പെരിയോന്‍ ആബസന്റാ, ഓപ്പറേഷന്‍ നീഡഡ്‌.
ഐ വില്‍ ഗീവ്‌ അപ്പോയിന്‍മന്റ്‌ ഫോര്‍ ഡേ ആഫറ്റര്‍ ടുമാറോ.
മൂട്ടിലെ വേദന സഹിച്ചു ഇനിയും, ഒരു രണ്ടു ദിവസം നടക്കാനുള്ള മനക്കരുത്തില്ലാതിരുന്നതിനാല്‍ ഞാന്‍ ചോദിച്ചു.
പെരിയോന്‍ ആബ്സന്റാണെങ്കില്‍, വൈക്കാണ്ട്‌ യു ഡു ഇറ്റ്‌ ഡോക്ടര്‍.
വാത്ത്‌?
ഐ മീന്‍ ഈഫ്‌ ദ സീനിയര്‍ ഡോക്ടര്‍ ഈസ്‌ ആബ്സന്റ്‌, ദെന്‍ വൈ കാണ്ട്‌ യു ഡു ദ ഓപ്പറേഷന്‍ ഡോക്ടര്‍?
അയാം ദ വണ്‍ ഹു വില്‍ ബി ദുയിംഗ്‌ യുവര്‍ ഓപ്പറേഷന്‍ മൈ ഡിയര്‍ ഫ്രന്റ്‌.
ബട്‌, യു റ്റോള്‍ഡ്‌ മി, പെരിയോന്‍ ആബ്സന്റ്‌.
ഓ ഐ ദിങ്ക്‌, യു മിസണ്ടര്‍സ്റ്റുഡ്‌ മി.
നോ വണ്‍ ഈസ്‌ ആബ്സന്റ്‌ ഹിയര്‍.
ദ റീസണ്‍ ഫോര്‍ യുവര്‍ പെയിന്‍ ഈസ്‌ പെരി അനല്‍ ആബ്സസ്സ്‌!!
എന്തായാലും, ഓപ്പറേഷനുള്ള അപ്പോയിന്മെന്റുമെടുത്ത്‌ ഞാന്‍ വീണ്ടും വണ്ടിയില്‍ കയറി, എയറില്‍ ഇരുന്ന് വീട്ടിലേക്ക്‌ വിട്ടു.
പിറ്റേന്ന് രാവിലെ പരിചയത്തിലുള്ള ഒന്നു രണ്ടു ഗഡികളെ ഫോണ്‍ ചെയ്ത്‌ കാര്യം പറഞ്ഞപ്പോള്‍, സഞ്ജയ്‌ എന്ന സുഹൃത്ത്‌ പറഞ്ഞു.
ഡാ, നിനക്കു വല്ല വട്ടുമുണ്ടാ, ഇവിടെ ഓപ്പറേഷന്‍ ചെയ്യാന്‍? അതും മൂട്ടില്‍?
എന്റെ ഒരമ്മാവനു ഇതു പോലത്തെ കുരു വന്നിട്ട്‌ ഇവിടെ ഓപ്പറേഷന്‍ കഴിഞ്ഞതിനു ശേഷം മൂപ്പര്‍ ഇപ്പോഴും പാമ്പേഴുസും കെട്ടിയാ നടത്തം. മുട്ടിയാല്‍ അപ്പോ തന്നെ തുറക്കണം, അല്ലെങ്കില്‍ ഫൌള്‍ ആകും.
നീ വല്ല നാട്ടിലും പോയിട്ട്‌ ചെയ്യാന്‍ നോക്കിക്കോ, അതാ നല്ലത്‌.
കൊള്ളാം, രോഗി ഇച്ചിച്ഛതും, വൈദ്യന്‍ കല്‍പ്പിച്ഛതും, നാട്ടില്‍ പോക്ക്‌.
രാവിലെ വേച്ച്‌ വേച്ച്‌ ഓഫീസിലേക്ക്‌ നടന്നു. എം ഡിയെ കണ്ടപ്പോള്‍ വേച്ചു വേച്ചു നടക്കുന്നതതിന്റെ പാരതമ്യത്തിലെത്തി ഞാന്‍.
എന്റെ നടപ്പു കണ്ടപ്പോള്‍, പാവം, എം ഡി തന്‍ നേത്രത്തില്‍ നിന്നുതിര്‍ന്നു ചുടു കണ്ണീര്‍.
വളരെ കുറച്ചു നിമിഷങ്ങള്‍ക്കകം, എന്റെ രോഗാവസ്തയേകുറിച്ചും, ഇവിടേ ഓപ്പറേഷന്‍ ചെയ്താല്‍ ഉണ്ടായേക്കാവുന്ന മറ്റു ദുരവ്സ്തയേക്കുറിച്ചും, എനിക്ക്‌ പാമ്പേഴ്സ്‌ വാങ്ങാന്‍ കമ്പനിക്ക്‌ ഭാവിയില്‍ വരുന്ന ഭീമമായ തുകയേക്കുറിച്ചും ഞാന്‍ എം ഡീയേ പറഞ്ഞു ബോധിപ്പിച്ചു.
എന്റെ വെടി മര്‍മ്മത്തില്‍ തന്നെ കൊണ്ടതും, പതിനഞ്ചു ദിവസത്തെ സിക്ക്‌ ലീവ്‌ വിത്ത്‌ പേ ആന്റ്‌ ടിക്കറ്റ്‌ പ്ലസ്‌ മെഡിക്കല്‍ എക്സ്പെന്‍സസ് അഡ്വാന്‍സായി ഒരു മൂവായിരം ദിര്‍ഹവും സ്പോട്ടില്‍ തന്നെ പാസ്സായി.
അന്നേക്കന്ന് മൂന്ന് ടിക്കറ്റുമെടുത്ത്‌, കുറുമനും, കുറുമിയും, കൊച്ചു കുറുമിയും (അന്ന് കൊച്ചു കുറുമി ഒന്നേ ഉള്ളൂ) "ഔര്‍ ഓണ്‍ ഫ്ലൈറ്റ്‌" എയര്‍ ഇന്ത്യയില്‍ നാട്ടിലേക്ക്‌ പറന്നു.
നെടുമ്പാശേരിയില്‍, കണ്ടാരന്തറ മുത്തപ്പനെ, മനസ്സില്‍ പ്രാര്‍ത്ഥിച്ച്‌, പയലറ്റ്‌, ഫ്ലൈറ്റ്‌ ഇടിച്ചിറക്കി.
ഫുട്ബോര്‍ഡില്‍ കൈകൂപ്പി, സെവന്റി എം എം ചിരി മുഖത്തണിഞ്ഞ്‌ നിന്നിരുന്ന, സുന്ദരിയും, സുശീലയും, മദാലസയുമായ അമ്പത്തൊമ്പത്‌ വയസ്സുള്ള എയര്‍ ഹോസ്റ്റസ്‌ ശുക്രിയ പറഞ്ഞ്‌ ഞങ്ങളെ പുറത്താക്കി വാതിലിന്റെ ഓടാമ്പല ഇട്ടു!
പുറത്ത്‌ കടന്ന്, ഞങ്ങളെ കാത്തു നിന്നിരുന്ന മധ്യകുറുമാനുമൊത്ത്‌ ഞാന്‍, മാ, മേരേ പ്യാരാ മായുടെ അടുത്തേക്ക്‌ വണ്ടിയില്‍ ചീറി പാഞ്ഞു.
വീട്ടിലെത്തിയതും, കുട്ടി, പെട്ടി, കുറുമി തുടങ്ങിയവരെ വീട്ടിലുപേക്ഷിച്ച്‌ ഞാനും, മധ്യ കുറുമനും, കൂടി അതേ കാറില്‍ വെച്ചു പിടിച്ചു, തൃശ്ശൂര്‍ വെസ്റ്റ്‌ ഫോര്‍ട്ട്‌ ഹോസ്പിറ്റലിലേക്ക്‌.
ഹോസ്പിറ്റലിലുണ്ടായിരുന്ന ഉന്നത തല സ്വാദീനം യൂട്ടിലൈസ്‌ ചെയ്ത്‌ അന്നേക്കന്ന് ഞാന്‍ ഹോസ്പിറ്റലില്‍ അഡ്മിറ്റാകുകയും, പിറ്റേന്ന് രാവിലെ, പത്തു മിനിട്ടു നീണ്ടു നിന്ന, മെഡിക്കല്‍ സയന്‍സ്സിലെ, അതി കോമ്പ്ലിക്കേറ്റഡായ ശസ്ത്രക്രിയയാല്‍ എന്റെ മൂട്‌ ക്ലീനാക്കി, മൂന്ന് ദിവസം ആശുപത്രിയില്‍ റസ്റ്റ്‌ ചെയ്യുവാനായി ഡോക്ക്ടര് വിധിച്ചു.
വീട്ടില്‍ പോയാല്‍ ഫാനിട്ട്‌ തന്നെ കിടക്കണമെന്നിരുന്നാലും, കമ്പനി ചിലവായതിനാല്‍, ആശുപത്രിയില്‍ ഏ സി റൂം തന്നെ ഞാന്‍ തരപെടുത്തി.
ആദി കുറുമാനും സായിപ്പ്‌ മദാമ്മമാരും വരുവാന്‍ ഇനിയും അഞ്ചു ദിവസം ബാക്കി.ആശുപത്രിയിലെ, ഏ സി റൂമില്‍, മൂന്നു ദിവസം, റമ്മി കളി, കള്ളു കുടി (വേണമെങ്കില്‍ കള്ള്‌ ഹോസ്പിറ്റലിലും കുടിക്കാം, പക്ഷെ ഉന്നതതലങ്ങളില്‍ ഗോണ്ടാക്റ്റ്‌ വേണമെന്നു മാത്രം), തുടങ്ങിയ കലാപരിപാടികളുമായി, മധ്യകുറുമന്‍, ഡൊമിനി, കൂടാതെ മറ്റു ചില കസിന്‍സുമൊത്ത്‌ സസുഖം ഞാന്‍ സ്പെന്റ്‌ ചെയ്തു.
അതിന്നിടെ, ഹോസ്പിറ്റലിന്റെ ഒരു എന്‍ ആര്‍ ഐ കമ്പ്ലീറ്റ്‌ ഹെല്‍ത്ത്‌ ചെക്കിങ്ങ്‌ പാക്കേജും, കമ്പനി ചിലവില്‍ ഞാന്‍ തരമാക്കി.
ഓസ്സിന്‌ കിട്ടിയതല്ലെ എന്നു കരുതി, ത്രെഡ്‌ മില്‍ ടെസ്റ്റ്‌ ചെയ്യാന്‍ ത്രെഡ്‌ മില്ലിന്നരികില്‍ കാത്തു നിന്ന എന്നെ, തക്ക സമയത്ത്‌, ഓസ്സിനു കിട്ടിയാല്‍ ഓയല്‍മെന്റു തിന്നരുതെന്ന് പരിച സമ്പന്നനായ ഒരു ഡോക്ടര്‍ പറഞ്ഞു മനസ്സിലാക്കിയില്ലായിരുന്നെങ്കില്‍, ഇന്നും ഞാന്‍ പാമ്പേഴ്സ്‌ കെട്ടി നടക്കേണ്ട അവസ്ഥയായേനെ.
ചേട്ടന്‍ പറയ്‌.
അതേ, ഞാന്‍ അടുത്ത ആഴ്ച നാട്ടിലേക്കു പോകുന്നുണ്ട്‌. കൂടെ ഒരു അഞ്ചെട്ടു സായിപ്പും, ആറേഴു മദാമ്മാസും ഉണ്ട്‌. ഗോഡ്സ്‌ ഓണ്‍ കണ്ട്രി അവര്‍ക്ക്‌ കാണണമത്രെ.
അപ്പോള്‍, ചുരുക്കം പറഞ്ഞാല്‍ ചേട്ടന്‍ അവരെ തലയാക്കി, ഓസ്സിനു നാട്ടില്‍ പോകുന്നൂന്ന് പറയ്‌.
അതത്ര തന്നെ. പിന്നെ പറ്റിയാല്‍ നീ വാ. മദ്യകുറുമാനും, ഡൊമിനിയും എല്ലാം നാട്ടിലുണ്ടല്ലോ. നമുക്കൊന്നടിച്ചു പൊളിക്കാം. എല്ലാ സ്ഥലത്തും കറങ്ങുകയും ചെയ്യാം.
അതിന്‌ ഞാന്‍ നാട്ടില്‍ പോയി വന്നിട്ട്‌ ആറുമാസം പോലും ആയില്ലല്ലോ?
അതൊന്നും സാരല്ല്യ. നീയാരാ മൊതല്‌? ഒന്നു ട്രൈ ചെയ്ത്‌ നോക്ക്‌.
ശരി നോക്കാം. എന്നാ പിന്നെ ബൈ ബൈ.
ആദി കുറുമാന്‍, വിഷം തലക്കകത്ത്‌ കുത്തിവച്ച ആ നിമിഷം മുതല്‍ എങ്ങിനെ നാട്ടില്‍ പോകണം എന്നു മാത്രമായി എന്റെ ചിന്ത.
വിഷയം കുറുമിയെ അറിയിച്ചാല്‍, കുറുമി ഇടങ്കോലിടും എന്നതിന്‌ സംശയം ബില്ക്കുല്‍ നഹി.
എങ്ങനെ സൂത്രത്തില്‍ ലീവൊപ്പിച്ച്‌ നാട്ടിലേക്ക്‌ പോകാം എന്ന് ഞാന്‍ തലപുകഞ്ഞാലോചിച്ചു. തല പുകഞ്ഞു പുകഞ്ഞു ചാരമായതു മിച്ചം.
സഹായത്തിനായി ഞാന്‍ ഗൂഗ്ളി നോക്കി, നോ രക്ഷ. വിക്കി നോക്കി. വിക്കി വിക്കി കൊഞ്ഞപ്പു വന്നതല്ലാതെ ആശയം വന്തതേയില്ലൈ.
ആദ്യമായ്‌, വിദുരരോടോ, ചാണക്യനോടോ, ശകുനിയോടോ ചോദിക്കൂ എന്ന ഒരു ബ്ലോഗില്ലാത്തതിന്റെ വിഷമം ഞാന്‍ അനുഭവിച്ചറിഞ്ഞു.
ദിവസങ്ങള്‍ രണ്ടുമൂന്നെണ്ണം കൊഴിഞ്ഞു വീണു ചിന്നി ചിതറി. എന്റെ തലയിലെ മുടികള്‍ പിന്നേയും കൊഴിഞ്ഞു വീണു.
നാട്ടിലേക്ക്‌ പോക്കും, സായിപ്പ്‌, മദാമ്മമാരുമൊത്തുള്ള കറക്കവും ഒരു നടക്കാത്ത സ്വപ്നമാകും എന്ന് ഞാന്‍ ഉറപ്പിച്ചതിന്റെ പിറ്റേ ദിവസം രാവിലെ ഞാന്‍ ഉണര്‍ന്നപ്പോള്‍, മൂട്ടില്‍ ഭയങ്കര വേദന. നടക്കുവാന്‍ ഭയങ്കര പ്രയാസം.
ഒരു ദിവസം കഴിഞ്ഞു, രണ്ടു ദിവസം കഴിഞ്ഞു, വേദന കൂടി കൂടി എനിക്ക്‌ നടക്കുവാന്‍ തന്നെ പറ്റാതായി. മൂത്രം നിറഞ്ഞിട്ടും പാമ്പേഴ്സ്‌ മാറ്റാത്ത പത്ത്‌ മാസക്കാരി കുട്ടിയെ പോലെ ഞാന്‍, വേച്ചു വേച്ചു നടന്നു.
വേദന അസഹ്യമായിരുന്നെങ്കിലും, ഉള്ളിന്റെ ഉള്ളില്‍ ഞാന്‍ സന്തോഷിക്കുകയായിരുന്നു. മൂട്ടില്‍ കുരു ഒരു നാട്ടില്‍പോക്കാക്കി മാറ്റാം എന്ന നിഗൂഡ പദ്ധതി എന്റെ ഉള്ളില്‍ ഉരുതിരിഞ്ഞതുതന്നെ ആ സന്തോഷത്തിന്റെ ഹേതു.
അന്ന് രാത്രി, വേദന അസഹ്യമായ നേരത്ത്‌ , ഇരിക്കുകയും, നില്ക്കുകയും, കിടക്കുകയും ചെയ്യാത്ത ഒരു പൊസിഷനില്‍ ആസനം ബാലന്‍സ്‌ ചെയ്ത്‌ വണ്ടിയോടിച്ച്‌ ഞാന്‍ റാഷീദ്‌ ഹോസ്പിറ്റലില്‍ പോയി.
എമര്‍ജന്‍സിയില്‍ കയറി ഒരുപത്തു മിനിട്ടിന്നകം തന്നെ ഒരു കാപ്പിരി ഡോക്ടര്‍ (നമ്മുടേ അരവിന്ദന്റെ നാട്ടുകാരന്‍) സ്റ്റെതസ്ക്കോപ്പ്‌ കയ്യിലിട്ട്‌ കാലപാശം ചുറ്റുന്നതുപോലെ കറക്കി കറക്കി എന്റെ അരികിലേക്ക്‌ വന്നു.
അസലാമു അലൈക്കും.
വാ അലൈക്കുമുസലാം.
വാട്‌ ഈസ്‌ ദ ബ്രോബ്ലം?
പെയിന്‍ ഇന്‍ ദ ആസ്‌ ഡോക്ടര്‍.
ഔട്‌ സൈദ്‌ ഓര്‍ ഇന്‍ സൈദ്‌?
ഇന്‍ സൈഡ്‌ ഡോക്ക്ടര്
ഓകെ, നോ ബ്രോബ്ലം. റിമൂവ്‌ യുവര്‍ പാന്റ്‌ ആന്റ്‌ അണ്ടര്‍വെയര്‍ (ഇന്‍ കേസ്‌ ഇഫ്‌ യു യൂസ്‌ ഇറ്റ്‌) ആന്റ്‌ ലേ ഡൌണ്‍ ഹിയര്‍.
നവ വധുവിനേ പോലെ ഞാന്‍ നാണിച്ചു മുഖം കുനിച്ചു.
കം ഓണ്‍ ലേ ഡൌണ്‍ ഹിയര്‍. കാപ്പിരി അട്ടഹസിച്ചു.
ദൈവമേ, എന്റെ ചാരിത്ര്യം എങ്ങാനും ഈ കശ്മലന്‍ കവര്‍ന്നെടുക്കുമോ എന്ന് ശങ്കിച്ചു ശങ്കിച്ചു കൊട്ടാരത്തില്‍ ശങ്കുണ്ണിയാകുവാന്‍ സമയമില്ലാതിരുന്നതിനാല്‍, പാന്റ്‌, വി ഐ പി ഫ്രഞ്ചി (ഓട്ടയൊന്നും ഇല്ലാത്തത്‌ ധരിക്കാന്‍ തോന്നിയത്‌ ഭാഗ്യം. അല്ലെങ്കില്‍ മാനം കപ്പലിലും, ബീമാനത്തിലും കയറിയേനെ) തുടങ്ങിയ ഐറ്റംസ്‌ ഊരി മാറ്റി, അമേരിക്കന്‍ സൈന്യത്തിന്റെ കയ്യില്‍ കിട്ടിയ ഇറാക്കി ഫൌജിയെപോലെ, ടേബിളില്‍ സാഷ്ടാംഗ പ്രണാമം പൊസിഷനില്‍ കിടന്നു.
പിന്നിലെന്താണു സംഭവിക്കുക എന്നറിയാതെ, അതിലേറെ അടുത്ത നിമിഷത്തിലെന്തും സംഭവിക്കാം എന്ന തിരിച്ചറിവോടെ അതിവേഗം മിടിക്കുന്ന ഹൃദയവുമായി കിടന്നിരുന്ന ഞാന്‍ ഒറ്റ അലറല്‍......അയ്യോ. എന്റെ കിളി പറന്നു പറന്നു പോയി.
മൂട്ടിലെന്തോ കേറിയന്നുറപ്പ്‌. എന്താണെന്നുള്ള ആശങ്ക! തലയ്ക്കാകെ ഒരു മന്ദത. മരവിപ്പ്‌. ദൈവമേ, പത്തുമുപ്പതു വര്‍ഷം കാത്തു സൂക്ഷിച്ച ചാരിത്ര്യം കാപ്പിരിയെങ്ങാന്‍ കവര്‍ന്നെടുത്തോ?
ഹാവൂ, കയറ്റിയ സാധനം അതെന്തായാലും ശരി, കാപ്പിരി ഊരി മാറ്റി.
ഓകെ, ചെക്കിംഗ്‌ ഫിനിഷ്ഡ്‌. വെയര്‍ യുവര്‍ ക്ലോത്സ്‌ നൌ.
എഴുന്നേറ്റതും, എന്താണ്‌ എന്റെ മൂട്ടില്‍ കയറിയതെന്നറിയാന്‍ ഞാന്‍ ആകാംഷയോടെ കാപ്പിരിയെ നോക്കി.
കാപ്പിരിക്കു കാര്യം മനസ്സിലായി. കയ്യിലിരുന്ന പെന്‍ ടോര്‍ച്ചിന്റെ വലുപ്പത്തിലുള്ള ലെന്‍സ്‌ പിടിപ്പിച്ച ഒരു കുഴലയാള്‍ കാണിച്ചു തന്നു. പിന്നെ പറഞ്ഞു, ഡോണ്ട്‌ വറി. ഐ പുട്‌ ദിസ്‌ ഇന്‍സൈദ്‌.
ഹാവൂ........ആശ്വാസം. ചാരിത്ര്യം രക്ഷപെട്ടുവല്ലോ.
പാന്റിട്ടു വന്ന എന്നോട്‌ ഡോക്ക്ടര് വിവരിച്ചു.പെരിയോന്‍ ആബസന്റാ, ഓപ്പറേഷന്‍ നീഡഡ്‌.
ഐ വില്‍ ഗീവ്‌ അപ്പോയിന്‍മന്റ്‌ ഫോര്‍ ഡേ ആഫറ്റര്‍ ടുമാറോ.
മൂട്ടിലെ വേദന സഹിച്ചു ഇനിയും, ഒരു രണ്ടു ദിവസം നടക്കാനുള്ള മനക്കരുത്തില്ലാതിരുന്നതിനാല്‍ ഞാന്‍ ചോദിച്ചു.
പെരിയോന്‍ ആബ്സന്റാണെങ്കില്‍, വൈക്കാണ്ട്‌ യു ഡു ഇറ്റ്‌ ഡോക്ടര്‍.
വാത്ത്‌?
ഐ മീന്‍ ഈഫ്‌ ദ സീനിയര്‍ ഡോക്ടര്‍ ഈസ്‌ ആബ്സന്റ്‌, ദെന്‍ വൈ കാണ്ട്‌ യു ഡു ദ ഓപ്പറേഷന്‍ ഡോക്ടര്‍?
അയാം ദ വണ്‍ ഹു വില്‍ ബി ദുയിംഗ്‌ യുവര്‍ ഓപ്പറേഷന്‍ മൈ ഡിയര്‍ ഫ്രന്റ്‌.
ബട്‌, യു റ്റോള്‍ഡ്‌ മി, പെരിയോന്‍ ആബ്സന്റ്‌.
ഓ ഐ ദിങ്ക്‌, യു മിസണ്ടര്‍സ്റ്റുഡ്‌ മി.
നോ വണ്‍ ഈസ്‌ ആബ്സന്റ്‌ ഹിയര്‍.
ദ റീസണ്‍ ഫോര്‍ യുവര്‍ പെയിന്‍ ഈസ്‌ പെരി അനല്‍ ആബ്സസ്സ്‌!!
എന്തായാലും, ഓപ്പറേഷനുള്ള അപ്പോയിന്മെന്റുമെടുത്ത്‌ ഞാന്‍ വീണ്ടും വണ്ടിയില്‍ കയറി, എയറില്‍ ഇരുന്ന് വീട്ടിലേക്ക്‌ വിട്ടു.
പിറ്റേന്ന് രാവിലെ പരിചയത്തിലുള്ള ഒന്നു രണ്ടു ഗഡികളെ ഫോണ്‍ ചെയ്ത്‌ കാര്യം പറഞ്ഞപ്പോള്‍, സഞ്ജയ്‌ എന്ന സുഹൃത്ത്‌ പറഞ്ഞു.
ഡാ, നിനക്കു വല്ല വട്ടുമുണ്ടാ, ഇവിടെ ഓപ്പറേഷന്‍ ചെയ്യാന്‍? അതും മൂട്ടില്‍?
എന്റെ ഒരമ്മാവനു ഇതു പോലത്തെ കുരു വന്നിട്ട്‌ ഇവിടെ ഓപ്പറേഷന്‍ കഴിഞ്ഞതിനു ശേഷം മൂപ്പര്‍ ഇപ്പോഴും പാമ്പേഴുസും കെട്ടിയാ നടത്തം. മുട്ടിയാല്‍ അപ്പോ തന്നെ തുറക്കണം, അല്ലെങ്കില്‍ ഫൌള്‍ ആകും.
നീ വല്ല നാട്ടിലും പോയിട്ട്‌ ചെയ്യാന്‍ നോക്കിക്കോ, അതാ നല്ലത്‌.
കൊള്ളാം, രോഗി ഇച്ചിച്ഛതും, വൈദ്യന്‍ കല്‍പ്പിച്ഛതും, നാട്ടില്‍ പോക്ക്‌.
രാവിലെ വേച്ച്‌ വേച്ച്‌ ഓഫീസിലേക്ക്‌ നടന്നു. എം ഡിയെ കണ്ടപ്പോള്‍ വേച്ചു വേച്ചു നടക്കുന്നതതിന്റെ പാരതമ്യത്തിലെത്തി ഞാന്‍.
എന്റെ നടപ്പു കണ്ടപ്പോള്‍, പാവം, എം ഡി തന്‍ നേത്രത്തില്‍ നിന്നുതിര്‍ന്നു ചുടു കണ്ണീര്‍.
വളരെ കുറച്ചു നിമിഷങ്ങള്‍ക്കകം, എന്റെ രോഗാവസ്തയേകുറിച്ചും, ഇവിടേ ഓപ്പറേഷന്‍ ചെയ്താല്‍ ഉണ്ടായേക്കാവുന്ന മറ്റു ദുരവ്സ്തയേക്കുറിച്ചും, എനിക്ക്‌ പാമ്പേഴ്സ്‌ വാങ്ങാന്‍ കമ്പനിക്ക്‌ ഭാവിയില്‍ വരുന്ന ഭീമമായ തുകയേക്കുറിച്ചും ഞാന്‍ എം ഡീയേ പറഞ്ഞു ബോധിപ്പിച്ചു.
എന്റെ വെടി മര്‍മ്മത്തില്‍ തന്നെ കൊണ്ടതും, പതിനഞ്ചു ദിവസത്തെ സിക്ക്‌ ലീവ്‌ വിത്ത്‌ പേ ആന്റ്‌ ടിക്കറ്റ്‌ പ്ലസ്‌ മെഡിക്കല്‍ എക്സ്പെന്‍സസ് അഡ്വാന്‍സായി ഒരു മൂവായിരം ദിര്‍ഹവും സ്പോട്ടില്‍ തന്നെ പാസ്സായി.
അന്നേക്കന്ന് മൂന്ന് ടിക്കറ്റുമെടുത്ത്‌, കുറുമനും, കുറുമിയും, കൊച്ചു കുറുമിയും (അന്ന് കൊച്ചു കുറുമി ഒന്നേ ഉള്ളൂ) "ഔര്‍ ഓണ്‍ ഫ്ലൈറ്റ്‌" എയര്‍ ഇന്ത്യയില്‍ നാട്ടിലേക്ക്‌ പറന്നു.
നെടുമ്പാശേരിയില്‍, കണ്ടാരന്തറ മുത്തപ്പനെ, മനസ്സില്‍ പ്രാര്‍ത്ഥിച്ച്‌, പയലറ്റ്‌, ഫ്ലൈറ്റ്‌ ഇടിച്ചിറക്കി.
ഫുട്ബോര്‍ഡില്‍ കൈകൂപ്പി, സെവന്റി എം എം ചിരി മുഖത്തണിഞ്ഞ്‌ നിന്നിരുന്ന, സുന്ദരിയും, സുശീലയും, മദാലസയുമായ അമ്പത്തൊമ്പത്‌ വയസ്സുള്ള എയര്‍ ഹോസ്റ്റസ്‌ ശുക്രിയ പറഞ്ഞ്‌ ഞങ്ങളെ പുറത്താക്കി വാതിലിന്റെ ഓടാമ്പല ഇട്ടു!
പുറത്ത്‌ കടന്ന്, ഞങ്ങളെ കാത്തു നിന്നിരുന്ന മധ്യകുറുമാനുമൊത്ത്‌ ഞാന്‍, മാ, മേരേ പ്യാരാ മായുടെ അടുത്തേക്ക്‌ വണ്ടിയില്‍ ചീറി പാഞ്ഞു.
വീട്ടിലെത്തിയതും, കുട്ടി, പെട്ടി, കുറുമി തുടങ്ങിയവരെ വീട്ടിലുപേക്ഷിച്ച്‌ ഞാനും, മധ്യ കുറുമനും, കൂടി അതേ കാറില്‍ വെച്ചു പിടിച്ചു, തൃശ്ശൂര്‍ വെസ്റ്റ്‌ ഫോര്‍ട്ട്‌ ഹോസ്പിറ്റലിലേക്ക്‌.
ഹോസ്പിറ്റലിലുണ്ടായിരുന്ന ഉന്നത തല സ്വാദീനം യൂട്ടിലൈസ്‌ ചെയ്ത്‌ അന്നേക്കന്ന് ഞാന്‍ ഹോസ്പിറ്റലില്‍ അഡ്മിറ്റാകുകയും, പിറ്റേന്ന് രാവിലെ, പത്തു മിനിട്ടു നീണ്ടു നിന്ന, മെഡിക്കല്‍ സയന്‍സ്സിലെ, അതി കോമ്പ്ലിക്കേറ്റഡായ ശസ്ത്രക്രിയയാല്‍ എന്റെ മൂട്‌ ക്ലീനാക്കി, മൂന്ന് ദിവസം ആശുപത്രിയില്‍ റസ്റ്റ്‌ ചെയ്യുവാനായി ഡോക്ക്ടര് വിധിച്ചു.
വീട്ടില്‍ പോയാല്‍ ഫാനിട്ട്‌ തന്നെ കിടക്കണമെന്നിരുന്നാലും, കമ്പനി ചിലവായതിനാല്‍, ആശുപത്രിയില്‍ ഏ സി റൂം തന്നെ ഞാന്‍ തരപെടുത്തി.
ആദി കുറുമാനും സായിപ്പ്‌ മദാമ്മമാരും വരുവാന്‍ ഇനിയും അഞ്ചു ദിവസം ബാക്കി.ആശുപത്രിയിലെ, ഏ സി റൂമില്‍, മൂന്നു ദിവസം, റമ്മി കളി, കള്ളു കുടി (വേണമെങ്കില്‍ കള്ള്‌ ഹോസ്പിറ്റലിലും കുടിക്കാം, പക്ഷെ ഉന്നതതലങ്ങളില്‍ ഗോണ്ടാക്റ്റ്‌ വേണമെന്നു മാത്രം), തുടങ്ങിയ കലാപരിപാടികളുമായി, മധ്യകുറുമന്‍, ഡൊമിനി, കൂടാതെ മറ്റു ചില കസിന്‍സുമൊത്ത്‌ സസുഖം ഞാന്‍ സ്പെന്റ്‌ ചെയ്തു.
അതിന്നിടെ, ഹോസ്പിറ്റലിന്റെ ഒരു എന്‍ ആര്‍ ഐ കമ്പ്ലീറ്റ്‌ ഹെല്‍ത്ത്‌ ചെക്കിങ്ങ്‌ പാക്കേജും, കമ്പനി ചിലവില്‍ ഞാന്‍ തരമാക്കി.
ഓസ്സിന്‌ കിട്ടിയതല്ലെ എന്നു കരുതി, ത്രെഡ്‌ മില്‍ ടെസ്റ്റ്‌ ചെയ്യാന്‍ ത്രെഡ്‌ മില്ലിന്നരികില്‍ കാത്തു നിന്ന എന്നെ, തക്ക സമയത്ത്‌, ഓസ്സിനു കിട്ടിയാല്‍ ഓയല്‍മെന്റു തിന്നരുതെന്ന് പരിച സമ്പന്നനായ ഒരു ഡോക്ടര്‍ പറഞ്ഞു മനസ്സിലാക്കിയില്ലായിരുന്നെങ്കില്‍, ഇന്നും ഞാന്‍ പാമ്പേഴ്സ്‌ കെട്ടി നടക്കേണ്ട അവസ്ഥയായേനെ.
| Squeet Sponsor | Squeet Advertising Info |
Would RSS advertising help your business? If you don't know, Squeet would like to invite you to find out...
Track bugs, feature requests and team-member tasks using OnTime 2006. OnTime helps thousands of software development teams manage and enforce their development processes. Whether you do ad-hoc, agile, MSF, scrum or extreme development, OnTime can help you ship software on-time! Available in 3 flavors: Windows, Web or VS.NET 2003/2005 Integrated App. Winner of the 2006 ASP.NET Pro Readers Choice Award. Free single user installations!
($200 Value - Never Expires!)
posted by സ്വാര്‍ത്ഥന്‍ at 8:14 AM
0 Comments:
Post a Comment
<< Home