എന്റെ നാലുകെട്ടും തോണിയും - ഒരു വിരട്ടലേ!
URL:http://naalukettu.blogspot.com/2006/08/blog-post_30.html | |
Author: Inji Pennu |
എനിക്കീ ലേഖനം വായിച്ചിട്ട് കുറേ നേരത്തേക്ക് ചിരി നിറുത്താന് പറ്റിയില്ല. കഴിഞ്ഞ രണ്ട് വര്ഷങ്ങളായി നാഴിക്ക് നാല്പ്പതു വട്ടം ഇന്ത്യയാണ് ചൈനയേക്കാള്, ഇന്ത്യയില്ലെങ്കില് നാളെയെന്ത് എന്നൊക്കെ ലേഖനങ്ങള് പടച്ച് വിട്ടോണ്ടിരുന്ന അണ്ണന്മാര് ദേ പെട്ടെന്ന് ഈ ലക്കത്തില് ഒരു വിരട്ട്. അതു മാത്രമോ (വെബ് എഡിഷിനില് ഇല്ല) പ്രിന്റ് എഡിഷനില് അവര് ബാംഗ്ലൂറ് എന്നും പറഞ്ഞ് സമരക്കാരുടെ ഒരു പടവും കാണിച്ചിട്ടുണ്ട്. അതില് ഹിന്ദിയില് ഒരു പ്ലക്കാര്ഡ്. അതുകൊണ്ട് അതെന്തായാലും ബാംഗ്ലൂറല്ലാന്ന് എനിക്കൊരു സംശയം. പക്ഷെ കിട്ടണ അവസരത്തില് ബാംഗ്ലൂറിനെ ഒന്ന് കരിവാരി തേക്കേം ആവാലൊ.
ഇത് വായിച്ചാല് തോന്നും പെപ്സിയും കോളയും നമ്മുടെ നാട്ടില് എന്തോ ആതുരസേവനത്തിന് വന്നതാണെന്ന്. അവര്ക്കങ്ങട് സഹിക്കണില്ല്യ, രണ്ട് വമ്പന് അമേരിക്കന് കമ്പനികളെ നമ്മള് അങ്ങട് പുച്ഛിച്ച് തള്ളുകയോ? നമ്മുടെ നാട്ടില് നിന്ന് കയറ്റിയയക്കുന്ന ഓരോ മൊട്ടുസൂചി പോലും സൂക്ഷ്മനീരിക്ഷണത്തിന് വിധേയമാക്കി, എന്നിട്ടും ചിറ്റമ്മനയം യാതൊരു കൂസലുമില്ലാതെ ഉപയോഗിച്ച്, പലപ്പോഴും അപമാനിച്ച് നമ്മുടെ സാധനങ്ങളെ അവജ്ഞയോടെ തള്ളിക്കളയുന്ന അമേരിക്കക്കാരോട് നമ്മളും അങ്ങിനെ തന്നെ ചെയ്യാന് പാടുണ്ടൊ? ശ്ശെടാ! ഒരു വശത്തോട്ടെ വഴി വെട്ടിയിട്ടുള്ളൂയെന്ന് ഈ തേര്ഡ് വേള്ഡ് ഇന്ത്യക്കാര് ഇനിയെന്ന് മനസ്സിലാക്കുമൊ ആവൊ?
ഇന്ത്യയും ചൈനയും ഇന്ന് എല്ലാവരും നിരീക്ഷിക്കുന്ന, എത്ര സാധനങ്ങള് വില്ക്കാനായിട്ട് ഇറക്കിയാലും മതിവരാത്ത ഒരു വമ്പന് വെര്ജിന് മാര്ക്കറ്റാണ്. അതോണ്ട് ഇത് നിരോധിച്ചാല് ആര്ക്ക് പോയി? പെപ്സിക്കും കോളക്കും തന്നെ. അല്ലാണ്ട് നമുക്കല്ലാട്ടൊ നന്ദിനി ചേച്ചിയെ. അതൊക്കെ പണ്ട്...ഈ പേടിപ്പിക്കല് ഒക്കെ പണ്ട്...
പെപ്സിയും കോളയും കൂടി പ്ലാച്ചിമടയിലെ ഭൂഗര്ഭ ജലത്തില് കലര്ത്തിയ വിഷാംശങ്ങല് എന്താണാവൊ ഇവര് മറന്ന് പോയത്? പണ്ട് യൂണിയന് കാര്ബേഡ് വന്ന് കുറേ അധികം പേരെ കൊന്നൊടുക്കി ഒരു നഷ്ടപരിഹാരം പോലും കൊടുക്കാണ്ട് മുങ്ങിയില്ലെ? അതിന്റെ നഷ്ടപരിഹാരത്തിന് വേണ്ടി എത്ര സമരങ്ങള്? പാവം ഇന്ത്യാക്കാര് അല്ലേ, അവരുടെ ജീവനൊക്കെ എന്തു വില? അന്താരാഷ്ട്ര കമ്പനികള് എന്തു പറഞ്ഞാലും നമ്മളങ്ങട് കേള്ക്കാ, ല്ലെ?.
അന്നൊക്കെ അമേരിക്കക്കാര്ക്ക് മാത്രമേ ‘വിവരം’ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ. ഇപ്പൊ സന്തോഷ് ബ്രഹ്മി കഴിച്ച് നമുക്കും വിവരം വെച്ചേക്കണു. അത് സഹിക്കുന്നില്ലെങ്കില് വേണ്ടാന്നെ.
പെപ്സിയും കോളയും നാടുകടത്തെപ്പെടണം എന്നൊന്നും ഞാന് ഒരിക്കലും പറയില്ല. എല്ലാ സോഫ്റ്റ് ഡ്രിങ്ക്സിനോടും ഒരു നയം തന്നെ മതിയെന്നാണ് എന്റെ അഭിപ്രായം. പക്ഷെ, എന്നും വിചാരിച്ച് നമ്മളെ വിരട്ടുന്ന കാലമൊക്കെ കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു! ഇന്ത്യയുടെ പ്രതിച്ഛായക്ക് കോട്ടം സംഭിവുക്കുമത്രെ. അങ്ങട്ട് സംഭവിക്കട്ടേന്നെ, ഞങ്ങ സഹിച്ചു!
ഇത് വായിച്ചാല് തോന്നും പെപ്സിയും കോളയും നമ്മുടെ നാട്ടില് എന്തോ ആതുരസേവനത്തിന് വന്നതാണെന്ന്. അവര്ക്കങ്ങട് സഹിക്കണില്ല്യ, രണ്ട് വമ്പന് അമേരിക്കന് കമ്പനികളെ നമ്മള് അങ്ങട് പുച്ഛിച്ച് തള്ളുകയോ? നമ്മുടെ നാട്ടില് നിന്ന് കയറ്റിയയക്കുന്ന ഓരോ മൊട്ടുസൂചി പോലും സൂക്ഷ്മനീരിക്ഷണത്തിന് വിധേയമാക്കി, എന്നിട്ടും ചിറ്റമ്മനയം യാതൊരു കൂസലുമില്ലാതെ ഉപയോഗിച്ച്, പലപ്പോഴും അപമാനിച്ച് നമ്മുടെ സാധനങ്ങളെ അവജ്ഞയോടെ തള്ളിക്കളയുന്ന അമേരിക്കക്കാരോട് നമ്മളും അങ്ങിനെ തന്നെ ചെയ്യാന് പാടുണ്ടൊ? ശ്ശെടാ! ഒരു വശത്തോട്ടെ വഴി വെട്ടിയിട്ടുള്ളൂയെന്ന് ഈ തേര്ഡ് വേള്ഡ് ഇന്ത്യക്കാര് ഇനിയെന്ന് മനസ്സിലാക്കുമൊ ആവൊ?
ഇന്ത്യയും ചൈനയും ഇന്ന് എല്ലാവരും നിരീക്ഷിക്കുന്ന, എത്ര സാധനങ്ങള് വില്ക്കാനായിട്ട് ഇറക്കിയാലും മതിവരാത്ത ഒരു വമ്പന് വെര്ജിന് മാര്ക്കറ്റാണ്. അതോണ്ട് ഇത് നിരോധിച്ചാല് ആര്ക്ക് പോയി? പെപ്സിക്കും കോളക്കും തന്നെ. അല്ലാണ്ട് നമുക്കല്ലാട്ടൊ നന്ദിനി ചേച്ചിയെ. അതൊക്കെ പണ്ട്...ഈ പേടിപ്പിക്കല് ഒക്കെ പണ്ട്...
പെപ്സിയും കോളയും കൂടി പ്ലാച്ചിമടയിലെ ഭൂഗര്ഭ ജലത്തില് കലര്ത്തിയ വിഷാംശങ്ങല് എന്താണാവൊ ഇവര് മറന്ന് പോയത്? പണ്ട് യൂണിയന് കാര്ബേഡ് വന്ന് കുറേ അധികം പേരെ കൊന്നൊടുക്കി ഒരു നഷ്ടപരിഹാരം പോലും കൊടുക്കാണ്ട് മുങ്ങിയില്ലെ? അതിന്റെ നഷ്ടപരിഹാരത്തിന് വേണ്ടി എത്ര സമരങ്ങള്? പാവം ഇന്ത്യാക്കാര് അല്ലേ, അവരുടെ ജീവനൊക്കെ എന്തു വില? അന്താരാഷ്ട്ര കമ്പനികള് എന്തു പറഞ്ഞാലും നമ്മളങ്ങട് കേള്ക്കാ, ല്ലെ?.
അന്നൊക്കെ അമേരിക്കക്കാര്ക്ക് മാത്രമേ ‘വിവരം’ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ. ഇപ്പൊ സന്തോഷ് ബ്രഹ്മി കഴിച്ച് നമുക്കും വിവരം വെച്ചേക്കണു. അത് സഹിക്കുന്നില്ലെങ്കില് വേണ്ടാന്നെ.
പെപ്സിയും കോളയും നാടുകടത്തെപ്പെടണം എന്നൊന്നും ഞാന് ഒരിക്കലും പറയില്ല. എല്ലാ സോഫ്റ്റ് ഡ്രിങ്ക്സിനോടും ഒരു നയം തന്നെ മതിയെന്നാണ് എന്റെ അഭിപ്രായം. പക്ഷെ, എന്നും വിചാരിച്ച് നമ്മളെ വിരട്ടുന്ന കാലമൊക്കെ കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു! ഇന്ത്യയുടെ പ്രതിച്ഛായക്ക് കോട്ടം സംഭിവുക്കുമത്രെ. അങ്ങട്ട് സംഭവിക്കട്ടേന്നെ, ഞങ്ങ സഹിച്ചു!
Squeet Sponsor | Squeet Advertising Info |
Ever try to email a big file, say a 100MB Video or a collection of pictures, only to have it bounce back? That's because most email programs limit file attachments to 5 or 10MB. The easiest solution is TransferBigFiles.com. A free service that lets you transfer files up to 1GB in size to anyone, even multiple recipients.
0 Comments:
Post a Comment
<< Home