Suryagayatri സൂര്യഗായത്രി - വിശ്രമം
| URL:http://suryagayatri.blogspot.com/2006/06/blog-post_12.html | Published: 6/12/2006 12:47 PM |
| Author: സു | Su |
ചുറ്റുമുള്ള ബഹളങ്ങളുമായി പൊരുത്തപ്പെടാന്‍ അയാള്‍ ആഗ്രഹിച്ചെങ്കിലും സാധിച്ചില്ല. ഇരുപത്തിയേഴുവര്‍ഷത്തെ പ്രവാസജീവിതം. നാട്ടില്‍ നിന്നു പോയപ്പോള്‍ പറിച്ചുനടല്‍ എന്ന് തോന്നിയില്ല. ജോലി അത്യാവശ്യമായതിനാല്‍ അതിനെക്കുറിച്ച്‌ മാത്രമേ ചിന്തിക്കാന്‍ കഴിഞ്ഞുള്ളൂ. വലിയവരുടെ ഉപദേശം ഒന്നുമാത്രമായിരുന്നു ധൈര്യം. വീട്‌, നാട്‌, വീട്ടുകാര്‍ , ബന്ധുക്കള്‍, കൂട്ടുകാര്‍... കണ്ണികള്‍ ഓരോന്ന് അറ്റുപോകുന്നതിനനുസരിച്ച്‌ പുതിയ കണ്ണികള്‍ വന്നു ചേര്‍ന്നു കൊണ്ടിരുന്നു. ഒരു ജോലിയില്‍ നിന്ന് വേറൊന്നിലേക്ക്‌. ദുഃഖവും സന്തോഷവും വേനലും വര്‍ഷവും പോലെ മാറിമാറിവന്നു. അലച്ചിലും പരാതിയും ഓരോ ഘട്ടത്തിലും കൂടെ വന്നു. സ്വപ്നങ്ങള്‍ മാത്രം എന്നും പുഷ്പിച്ചു നിന്നു. മങ്ങലില്ലാതെ, മറഞ്ഞുപോകാതെ. അതിനെയെത്തിപ്പിടിക്കാനുള്ള വ്യഗ്രതയിലാവും ജീവിതവും മുന്നോട്ട്‌ കുതിച്ച്കൊണ്ടിരുന്നത്‌. ഇനി വിശ്രമം... ശരീരം അനുകൂലിച്ച്‌ ഇരുന്നു കഴിഞ്ഞു. പക്ഷെ മനസ്സു പിണങ്ങി നില്‍ക്കുന്നു. സ്വപ്നങ്ങളോ? അതിനെത്തഴഞ്ഞ്‌ വിശ്രമിക്കാന്‍ പറ്റുമോ?
പിറന്ന മണ്ണില്‍ തിരിച്ചെത്തിയിട്ട്‌ ഒരാഴ്ചയേ ആയുള്ളൂ. മക്കളും കൊച്ചുമക്കളും വീട്ടുകാരും, ബന്ധുക്കളും, പിന്നെ കൂട്ടുകാരും ... എല്ലാവരുടേയും കൂട്ടത്തില്‍ നില്‍ക്കുമ്പോഴും എന്തോ ഒരു അപരിചതത്വം. മനസ്സ്‌ ഒറ്റയ്ക്കൊരു താവളം തേടുന്നത്‌പോലെ. പ്രവാസജീവിതത്തിന്റെ പുറന്തോട്‌ പൊട്ടിച്ച്‌ വരുന്നവര്‍ക്കൊക്കെ അനുഭവപ്പെടാറുണ്ടോ ആവോ? സമ്മാനങ്ങള്‍ പങ്കുവെച്ചും, പൊട്ടിച്ചിരിച്ചും ഒക്കെ വീട്ടിലെ മൂകതയെ മാറ്റിനിര്‍ത്താന്‍ ശ്രമിക്കുകയാണ്‌ എല്ലാവരും. പതുക്കെപ്പതുക്കെ താനും ആ ജീവിതത്തോട് അലിഞ്ഞ് ചേരുമായിരിക്കും.
ഒരുപാട് ഓര്‍മകള്‍ ഒരുമിച്ചെത്തി അയാളില്‍ അഭയം കണ്ടെത്തിക്കൊണ്ടിരുന്നു. മനസ്സുണര്‍ന്ന് ഓര്‍മകളെ സ്വാഗതം ചെയ്തെങ്കിലും അയാള്‍ ഉറക്കത്തിലേക്ക്‌ പൊയ്ക്കൊണ്ടിരുന്നു. ബഹളം നേര്‍ത്ത്‌ വന്നു. വീട്‌ മൂകതയുടെ കൂടാരം ആയപ്പോഴേക്കും അയാള്‍ അഗാധമായ ഉറക്കം ആയിരുന്നു. ഇളം കാറ്റ്‌ വന്ന് തഴുകിക്കടന്ന് പോയി. അയാള്‍ മനസ്സിനും ശരീരത്തിനും ജീവനും എന്നെന്നേക്കുമായി വിശ്രമം കൊടുത്തത്‌ അറിഞ്ഞപോലെ. അയാളുടെ സ്വപ്നങ്ങള്‍ വീതിച്ച്‌ നല്‍കാന്‍ സ്വന്തമാക്കുന്നത്‌ പോലെ.
പിറന്ന മണ്ണില്‍ തിരിച്ചെത്തിയിട്ട്‌ ഒരാഴ്ചയേ ആയുള്ളൂ. മക്കളും കൊച്ചുമക്കളും വീട്ടുകാരും, ബന്ധുക്കളും, പിന്നെ കൂട്ടുകാരും ... എല്ലാവരുടേയും കൂട്ടത്തില്‍ നില്‍ക്കുമ്പോഴും എന്തോ ഒരു അപരിചതത്വം. മനസ്സ്‌ ഒറ്റയ്ക്കൊരു താവളം തേടുന്നത്‌പോലെ. പ്രവാസജീവിതത്തിന്റെ പുറന്തോട്‌ പൊട്ടിച്ച്‌ വരുന്നവര്‍ക്കൊക്കെ അനുഭവപ്പെടാറുണ്ടോ ആവോ? സമ്മാനങ്ങള്‍ പങ്കുവെച്ചും, പൊട്ടിച്ചിരിച്ചും ഒക്കെ വീട്ടിലെ മൂകതയെ മാറ്റിനിര്‍ത്താന്‍ ശ്രമിക്കുകയാണ്‌ എല്ലാവരും. പതുക്കെപ്പതുക്കെ താനും ആ ജീവിതത്തോട് അലിഞ്ഞ് ചേരുമായിരിക്കും.
ഒരുപാട് ഓര്‍മകള്‍ ഒരുമിച്ചെത്തി അയാളില്‍ അഭയം കണ്ടെത്തിക്കൊണ്ടിരുന്നു. മനസ്സുണര്‍ന്ന് ഓര്‍മകളെ സ്വാഗതം ചെയ്തെങ്കിലും അയാള്‍ ഉറക്കത്തിലേക്ക്‌ പൊയ്ക്കൊണ്ടിരുന്നു. ബഹളം നേര്‍ത്ത്‌ വന്നു. വീട്‌ മൂകതയുടെ കൂടാരം ആയപ്പോഴേക്കും അയാള്‍ അഗാധമായ ഉറക്കം ആയിരുന്നു. ഇളം കാറ്റ്‌ വന്ന് തഴുകിക്കടന്ന് പോയി. അയാള്‍ മനസ്സിനും ശരീരത്തിനും ജീവനും എന്നെന്നേക്കുമായി വിശ്രമം കൊടുത്തത്‌ അറിഞ്ഞപോലെ. അയാളുടെ സ്വപ്നങ്ങള്‍ വീതിച്ച്‌ നല്‍കാന്‍ സ്വന്തമാക്കുന്നത്‌ പോലെ.
| Squeet Sponsor | Squeet Advertising Info |
Ever try to email a big file, say a 100MB Video or a collection of pictures, only to have it bounce back? That's because most email programs limit file attachments to 5 or 10MB. The easiest solution is TransferBigFiles.com. A free service that lets you transfer files up to 1GB in size to anyone, even multiple recipients.
posted by സ്വാര്‍ത്ഥന്‍ at 9:08 AM
0 Comments:
Post a Comment
<< Home