ഉദയസൂര്യന്റെ നാട്ടില് - തങ്കമ്മസാര്
URL:http://nilavathekozhi.blogspot.com/2006/09/blog-post_14.html | Published: 9/14/2006 6:36 PM |
Author: വക്കാരിമഷ്ടാ |
തൊട്ടടുത്ത സ്കൂളിലെ ടീച്ചറാണ്. കൂടെ പഠിപ്പിക്കുന്നവര്ക്കും കുട്ടികള്ക്കും എല്ലാം ടീച്ചറിനെ വലിയ കാര്യമാണ്. മോനും ടീച്ചര് പഠിപ്പിക്കുന്ന സ്കൂളില് തന്നെ പഠിക്കുന്നു.
എന്നും രാവിലെ ധൃതി വെച്ച് വെപ്രാളപ്പെട്ടാണ് ടീച്ചര് സ്കൂളിലേക്ക് പോകുന്നത്. മിക്കവാറും താമസിച്ചേ സ്കൂളില് ചെല്ലൂ. ഇതുവരെ ഒരേ കളറുള്ള ചെരിപ്പ് രണ്ട് കാലിലുമിട്ട് ടീച്ചര് സ്കൂളില് ചെന്നിട്ടില്ല. ചെന്നാല് ആദ്യത്തെ കര്മ്മം ഹാജര് ബുക്കില് ഒപ്പിടുക എന്നതാണ്. ഇതുവരെ ടീച്ചര് സ്വന്തം പേരിന്റെ നേരെ ഒപ്പിട്ടിട്ടില്ലത്രേ. മിക്കവാറും ആ ഭാഗ്യവാന്/ഭാഗ്യവതി വേറേ ഏതെങ്കിലും സാറോ ടീച്ചറോ ആയിരിക്കും. ഒരു ദിവസം ധൃതിപിടിച്ച് സ്കൂളില് ഓടിക്കയറിയ ടീച്ചര് പതിവുപോലെ വേറേ ആരുടേയോ പേരിനു നേരെ ഒപ്പിട്ടിട്ട് ഹെഡ്മാസ്റ്റര് നമ്പൂരിസാറിന്റെ കോളമാണെന്നോര്ത്ത് വേറേ ആരുടെയോ കോളത്തില് നോക്കിയിട്ട് അവിടെ ഒപ്പൊന്നും കാണാതെ തൊട്ടുമുന്നിലിരിക്കുന്ന നമ്പൂരിസാറിനോടു തന്നെ ചോദിച്ചു,
“ഇന്ന് നമ്പൂരിസാര് വന്നിട്ടില്ല അല്ലേ”
അതാണ് ടീച്ചര്.
ഒരു ദിവസം രാവിലെ മകനേയും വലിച്ചുകൊണ്ട് ടീച്ചര് ഓടുകയാണ് സ്കൂളിലേക്ക്. മോനാണെങ്കില് വലിയ വായില് നിലവിളിക്കുന്നു. ടീച്ചറിനുണ്ടോ അതുവല്ലതും കേള്ക്കാന് സമയം. തോളില് ബാഗും ഒരു കൈയ്യില് കുടയും മറുകൈയ്യില് മകനുമായി ടീച്ചര് പറക്കുകയാണ്. കരച്ചില് കണ്ട് വഴിവക്കില് നിന്ന ആരോ മകനോട് തന്നെ ചോദിച്ചു, എന്താണ് മോനേ കരയുന്നതെന്ന്.
“എന്റെ നിക്കറിന്റെ പോക്കറ്റ് കാണുന്നില്ലാ...ങൂം...ങൂം...ങൂം”
രാവിലെ ധൃതിക്ക് സ്കൂളിലേക്കോടുന്ന തിരക്കില് മകന്റെ നിക്കര് ടീച്ചര് തിരിച്ചാണ് ഇട്ടുകൊടുത്തത്. പോക്കറ്റൊക്കെ പുറകില്.
ഒരു ദിവസം കുടയാണെന്നോര്ത്ത് ചൂലുമെടുത്തുകൊണ്ടാണത്രേ ടീച്ചര് സ്കൂളില് ചെന്നത് (അതിശയോക്തിയല്ല എന്നത് വെരിഫൈ ചെയ്തു).
സ്കൂളില് ആരുടെയെങ്കിലും പേന, പെന്സില്, സ്കെയില് ഇവയൊക്കെ കാണാതെ പോയാല് ടീച്ചറും കൂടും അവരുടെ കൂടെ തപ്പാന്. ആരെങ്കിലും, “ഇനി തങ്കമ്മ സാറിന്റെ ബാഗിനകത്തെങ്ങാനുമുണ്ടോ” എന്നൊരു സംശയം പറഞ്ഞാല് “അതിനെന്താ, നോക്കിക്കോ” എന്നും പറഞ്ഞ് ടീച്ചര് തന്നെ ബാഗ് തുറന്ന് കാണിച്ചുകൊടുക്കും. മിക്കവാറും പോയ വസ്തു ടീച്ചറിന്റെ ബാഗിനകത്തുതന്നെയുണ്ടായിരിക്കും.
വൈകുന്നേരം വീട്ടില് ചെന്നാലോ, പിടിപ്പത് പണിയാണ് ടീച്ചറിന്. വെള്ളം കോരണം, ഭര്ത്താവിന് കുളിക്കാന് വെള്ളം ചൂടാക്കിക്കൊടുക്കണം, ചോറും കറികളും വെക്കണം...
സ്വന്തം വീട്ടില് വെള്ളക്ഷാമമായതുകാരണം മിക്കവാറും അയല്പക്കത്തെ വീട്ടില്നിന്നാണ് ടീച്ചര് വെള്ളം കോരുന്നത്. അവിടെയും ടീച്ചറിന്റെ മുഖമുദ്ര വെപ്രാളമാണ്. ഓടിവന്ന്, വെള്ളം കോരാനുള്ള ബക്കറ്റാണെന്നോര്ത്ത്, വെള്ളം കൊണ്ടുപോകാന് വേണ്ടി കൊണ്ടുവന്ന മൊന്തയോ പാത്രമോ ആയിരിക്കും ടീച്ചര് കിണറ്റിലേക്കെടുത്തിടുന്നത്. വര്ഷാവസാനം കിണര് വൃത്തിയാക്കുന്ന അയല്പക്കക്കാരന് ഒരു അക്ഷയപാത്രം കണക്കെ പാത്രങ്ങളാണ് കിണറ്റില് നിന്നും കിട്ടുന്നത്.
അടുത്ത പണി ഭര്ത്താവിന് കുളിക്കാനുള്ള വെള്ളം ചൂടാക്കലാണ്. വെള്ളമൊക്കെ ചൂടാക്കി കുളിമുറിയില് വെച്ചിട്ട് ഭര്ത്താവിനെ വിളിക്കും. ദേഹം കുളിക്കാന് തുടങ്ങുമ്പോള് പതിവില്ലാത്ത എരിവും പുളിയുമൊക്കെയാണ് വെള്ളത്തിന്. ടീച്ചറിനോട് ചോദിച്ചാല് ടീച്ചറിനും അറിയില്ല എന്താണ് പ്രശ്നമെന്ന്. പക്ഷേ രാത്രി അത്താഴം കഴിക്കുമ്പോള് സംഗതി പിടികിട്ടും. കാരണം അന്നത്തെ സാമ്പാറിന് എരിവുമില്ല, പുളിയുമില്ല, ഉപ്പുമില്ല. സാമ്പാറിലേക്കാണെന്നോര്ത്ത് ഇവയെല്ലാം ടീച്ചര് കോരിയിടുന്നത് അപ്പുറത്തെ അടുപ്പില് ഭര്ത്താവിന് കുളിക്കാന് വേണ്ടി ചൂടാക്കാന് വെച്ച വെള്ളത്തിലേക്കാണ്.
ചാരം തെങ്ങിന് നല്ല വളമാണെന്നറിഞ്ഞ ടീച്ചര് അദ്ധ്വാനഭാരം കുറയ്ക്കാന് വേയ്സ്റ്റൊക്കെ തെങ്ങിന്റെ ചുവട്ടില് തന്നെ കത്തിക്കാന് തുടങ്ങി. ആവേശം കൂടി കത്തിച്ച് കത്തിച്ച് ഒരുദിവസം തെങ്ങ് തന്നെ മൊത്തത്തില് കത്തിച്ചു, ടീച്ചര്. തെങ്ങ് ചെന്ന് വീണതോ അയല്പക്കത്തെ കിണറിന് കുറുകെയും.
(കഥയില് ചോദ്യമുണ്ടോ?-പക്ഷേ സംഗതികളൊക്കെ നടന്നതുതന്നെ എന്നാണ്...).
എന്നും രാവിലെ ധൃതി വെച്ച് വെപ്രാളപ്പെട്ടാണ് ടീച്ചര് സ്കൂളിലേക്ക് പോകുന്നത്. മിക്കവാറും താമസിച്ചേ സ്കൂളില് ചെല്ലൂ. ഇതുവരെ ഒരേ കളറുള്ള ചെരിപ്പ് രണ്ട് കാലിലുമിട്ട് ടീച്ചര് സ്കൂളില് ചെന്നിട്ടില്ല. ചെന്നാല് ആദ്യത്തെ കര്മ്മം ഹാജര് ബുക്കില് ഒപ്പിടുക എന്നതാണ്. ഇതുവരെ ടീച്ചര് സ്വന്തം പേരിന്റെ നേരെ ഒപ്പിട്ടിട്ടില്ലത്രേ. മിക്കവാറും ആ ഭാഗ്യവാന്/ഭാഗ്യവതി വേറേ ഏതെങ്കിലും സാറോ ടീച്ചറോ ആയിരിക്കും. ഒരു ദിവസം ധൃതിപിടിച്ച് സ്കൂളില് ഓടിക്കയറിയ ടീച്ചര് പതിവുപോലെ വേറേ ആരുടേയോ പേരിനു നേരെ ഒപ്പിട്ടിട്ട് ഹെഡ്മാസ്റ്റര് നമ്പൂരിസാറിന്റെ കോളമാണെന്നോര്ത്ത് വേറേ ആരുടെയോ കോളത്തില് നോക്കിയിട്ട് അവിടെ ഒപ്പൊന്നും കാണാതെ തൊട്ടുമുന്നിലിരിക്കുന്ന നമ്പൂരിസാറിനോടു തന്നെ ചോദിച്ചു,
“ഇന്ന് നമ്പൂരിസാര് വന്നിട്ടില്ല അല്ലേ”
അതാണ് ടീച്ചര്.
ഒരു ദിവസം രാവിലെ മകനേയും വലിച്ചുകൊണ്ട് ടീച്ചര് ഓടുകയാണ് സ്കൂളിലേക്ക്. മോനാണെങ്കില് വലിയ വായില് നിലവിളിക്കുന്നു. ടീച്ചറിനുണ്ടോ അതുവല്ലതും കേള്ക്കാന് സമയം. തോളില് ബാഗും ഒരു കൈയ്യില് കുടയും മറുകൈയ്യില് മകനുമായി ടീച്ചര് പറക്കുകയാണ്. കരച്ചില് കണ്ട് വഴിവക്കില് നിന്ന ആരോ മകനോട് തന്നെ ചോദിച്ചു, എന്താണ് മോനേ കരയുന്നതെന്ന്.
“എന്റെ നിക്കറിന്റെ പോക്കറ്റ് കാണുന്നില്ലാ...ങൂം...ങൂം...ങൂം”
രാവിലെ ധൃതിക്ക് സ്കൂളിലേക്കോടുന്ന തിരക്കില് മകന്റെ നിക്കര് ടീച്ചര് തിരിച്ചാണ് ഇട്ടുകൊടുത്തത്. പോക്കറ്റൊക്കെ പുറകില്.
ഒരു ദിവസം കുടയാണെന്നോര്ത്ത് ചൂലുമെടുത്തുകൊണ്ടാണത്രേ ടീച്ചര് സ്കൂളില് ചെന്നത് (അതിശയോക്തിയല്ല എന്നത് വെരിഫൈ ചെയ്തു).
സ്കൂളില് ആരുടെയെങ്കിലും പേന, പെന്സില്, സ്കെയില് ഇവയൊക്കെ കാണാതെ പോയാല് ടീച്ചറും കൂടും അവരുടെ കൂടെ തപ്പാന്. ആരെങ്കിലും, “ഇനി തങ്കമ്മ സാറിന്റെ ബാഗിനകത്തെങ്ങാനുമുണ്ടോ” എന്നൊരു സംശയം പറഞ്ഞാല് “അതിനെന്താ, നോക്കിക്കോ” എന്നും പറഞ്ഞ് ടീച്ചര് തന്നെ ബാഗ് തുറന്ന് കാണിച്ചുകൊടുക്കും. മിക്കവാറും പോയ വസ്തു ടീച്ചറിന്റെ ബാഗിനകത്തുതന്നെയുണ്ടായിരിക്കും.
വൈകുന്നേരം വീട്ടില് ചെന്നാലോ, പിടിപ്പത് പണിയാണ് ടീച്ചറിന്. വെള്ളം കോരണം, ഭര്ത്താവിന് കുളിക്കാന് വെള്ളം ചൂടാക്കിക്കൊടുക്കണം, ചോറും കറികളും വെക്കണം...
സ്വന്തം വീട്ടില് വെള്ളക്ഷാമമായതുകാരണം മിക്കവാറും അയല്പക്കത്തെ വീട്ടില്നിന്നാണ് ടീച്ചര് വെള്ളം കോരുന്നത്. അവിടെയും ടീച്ചറിന്റെ മുഖമുദ്ര വെപ്രാളമാണ്. ഓടിവന്ന്, വെള്ളം കോരാനുള്ള ബക്കറ്റാണെന്നോര്ത്ത്, വെള്ളം കൊണ്ടുപോകാന് വേണ്ടി കൊണ്ടുവന്ന മൊന്തയോ പാത്രമോ ആയിരിക്കും ടീച്ചര് കിണറ്റിലേക്കെടുത്തിടുന്നത്. വര്ഷാവസാനം കിണര് വൃത്തിയാക്കുന്ന അയല്പക്കക്കാരന് ഒരു അക്ഷയപാത്രം കണക്കെ പാത്രങ്ങളാണ് കിണറ്റില് നിന്നും കിട്ടുന്നത്.
അടുത്ത പണി ഭര്ത്താവിന് കുളിക്കാനുള്ള വെള്ളം ചൂടാക്കലാണ്. വെള്ളമൊക്കെ ചൂടാക്കി കുളിമുറിയില് വെച്ചിട്ട് ഭര്ത്താവിനെ വിളിക്കും. ദേഹം കുളിക്കാന് തുടങ്ങുമ്പോള് പതിവില്ലാത്ത എരിവും പുളിയുമൊക്കെയാണ് വെള്ളത്തിന്. ടീച്ചറിനോട് ചോദിച്ചാല് ടീച്ചറിനും അറിയില്ല എന്താണ് പ്രശ്നമെന്ന്. പക്ഷേ രാത്രി അത്താഴം കഴിക്കുമ്പോള് സംഗതി പിടികിട്ടും. കാരണം അന്നത്തെ സാമ്പാറിന് എരിവുമില്ല, പുളിയുമില്ല, ഉപ്പുമില്ല. സാമ്പാറിലേക്കാണെന്നോര്ത്ത് ഇവയെല്ലാം ടീച്ചര് കോരിയിടുന്നത് അപ്പുറത്തെ അടുപ്പില് ഭര്ത്താവിന് കുളിക്കാന് വേണ്ടി ചൂടാക്കാന് വെച്ച വെള്ളത്തിലേക്കാണ്.
ചാരം തെങ്ങിന് നല്ല വളമാണെന്നറിഞ്ഞ ടീച്ചര് അദ്ധ്വാനഭാരം കുറയ്ക്കാന് വേയ്സ്റ്റൊക്കെ തെങ്ങിന്റെ ചുവട്ടില് തന്നെ കത്തിക്കാന് തുടങ്ങി. ആവേശം കൂടി കത്തിച്ച് കത്തിച്ച് ഒരുദിവസം തെങ്ങ് തന്നെ മൊത്തത്തില് കത്തിച്ചു, ടീച്ചര്. തെങ്ങ് ചെന്ന് വീണതോ അയല്പക്കത്തെ കിണറിന് കുറുകെയും.
(കഥയില് ചോദ്യമുണ്ടോ?-പക്ഷേ സംഗതികളൊക്കെ നടന്നതുതന്നെ എന്നാണ്...).
Squeet Tip | Squeet Advertising Info |
A great RSS feed can help you live, work, or play better. If it's been a while since you've found a feed like this, head over to the Squeet Reader Directory where you'll find 80+ quality feeds in many categories. Quickly and easily subscribe to multiple groups or catgories all at once.
Read the Squeet Blog Article
0 Comments:
Post a Comment
<< Home